TL;DR
Zysk rzeczywisty w krypto jako wskaźnik stanowi porównanie oferowanego zysku projektu z jego przychodami. Jeżeli zwroty ze stakingu są realnie większe niż generowane odsetki, to emisja ma charakter rozwadniający. Oznacza to, że zyski, które przynosi, nie są trwałe lub, w uproszczeniu, „prawdziwe”. Zysk rzeczywisty nie musi być lepszy od emisji o charakterze rozwadniającym, które często stosuje się w celach marketingowych. Wskaźnik ten może jednak pełnić funkcję przydatnego narzędzia do oceny długofalowych perspektyw dochodowych projektu.
Wprowadzenie
Spore wartości APY, często spotykane w świecie zdecentralizowanych finansów (DeFi), z pewnością intrygują wielu inwestorów. Jeżeli jednak kiedykolwiek trafimy na okazję zwrotu ze stakingu na poziomie 100% lub nawet 1000%, wypada sobie zadać pytanie, czy to nie jest zbyt piękne, aby było prawdziwe. Jedną z popularnych metod oceny obiecywanych zwrotów jest obliczanie rzeczywistej rentowności projektu. Ta prosta, szybka i stosunkowo skuteczna kalkulacja może pomóc w szybkiej ocenie wykonalności obietnic projektu i oszacowaniu, jak bardzo „realna” jest jego rentowność.
Czym Jest Yield Farming w DeFi?
Yield farming daje użytkownikom możliwość zarabiania nagród kryptowalutowych za to, że zamrożą swoje aktywa w pulach zysków. Są różne opcje yield farmingu, np. pule płynności, staking w sieci macierzystej oraz protokoły pożyczkowe. Wszystkie one mają wspólną cechę – przynoszą użytkownikowi zwrot w zamian za to, że środki tego użytkownika zaczynają pracować. Yield farmerzy często korzystają z protokołów, które maksymalizują ich zyski, czyli z tzw. optymalizatorów zysku. Yield farmerzy przenoszą również swoje środki z miejsca na miejsce, szukając najlepszych dostępnych na rynku zwrotów.
Wraz ze wzrostem popularności DeFi wiele protokołów zaczęło oferować stakerom wyższe nagrody na zachętę. To jednak często prowadziło do sytuacji, w której wskaźniki APY były nienaturalnie wysokie i niemożliwe do utrzymania, niekiedy nawet powyżej 1000%. Kiedy te wskaźniki APY spadały w wyniku kurczenia się finansów projektu, ceny tokenów często nurkowały, ponieważ użytkownicy pospiesznie sprzedawali wyhodowane tokeny. Jak się okazało, podstawą popytu na takie tokeny były raczej emisje niż ich użyteczność.
Jak oszacować prawdziwą wartość projektów oraz ich potencjał do generowania odsetek, biorąc pod uwagę wysokie wskaźniki APY w ekosystemie DeFi? Po pierwsze można spojrzeć na rzeczywisty zysk projektu w kryptowalucie.
Zysk Rzeczywisty i Trwały a Emisje Rozwadniające
Kiedy opisujemy zysk jako „rzeczywisty”, mówimy o jego trwałości. Jeżeli przychody projektu pokrywają liczbę tokenów rozdawanych stakerom, nie dochodzi do drenażu jego środków własnych. Teoretycznie projekt mógłby utrzymywać ten sam realny wskaźnik APY w nieskończoność, jeżeli przychody byłyby cały czas takie same.
Jednak często mamy również do czynienia z emisją rozwadniającą – scenariuszem, w ramach którego projekt rozdziela stopę APY w sposób, który jest na dłużą metę nie do utrzymania, najczęściej poprzez uszczuplanie swoich finansów. Jeżeli dochód danego projektu nie wzrośnie, niemożliwe będzie utrzymanie tego samego poziomu APY. Dystrybucja takiego wskaźnika APY odbywa się często w macierzystym tokenie projektu, ponieważ jego duża podaż jest łatwo dostępna.
Stakerzy mogą również hodować te tokeny i sprzedawać je na otwartym rynku, obniżając w ten sposób ich cenę. Może to prowadzić do błędnego koła: trzeba rozdać więcej tokenów macierzystych, aby zaoferować ten sam wskaźnik APY, co jeszcze szybciej uszczupla finanse.
Zauważmy, że wprawdzie tzw. zysk rzeczywisty najlepiej rozprowadzać w renomowanych tokenach, ale projekt, który prowadzi dystrybucję swojego tokena macierzystego, również może to robić w sposób możliwy do utrzymania.
Czym Jest Zysk Realny w Krypto Jako Miara?
Miara zysku realnego w krypto to szybki sposób na ocenę zysku, jaki daje projekt w stosunku do jego dochodów. Dzięki temu można zobaczyć, jaka część nagród projektu ma charakter rozwadniający, czyli wynikający głównie z emisji tokenów, a nie finansowany z dochodu. Weźmy prosty przykład.
W ciągu miesiąca projekt X rozdał 10 000 swoich tokenów po średniej cenie 10 $, co daje łączną wartość ich emisji na poziomie 100 000 $. W tym samym okresie projekt przyniósł 50 0000 $ dochodu. Biorąc pod uwagę, że po stronie dochodu jest zaledwie 50 000 $, a 100 000 $ po stronie wypłat emisyjnych, mamy do czynienia z realnym deficytem zysku na poziomie 50 000 $. Jest zatem jasne, że oferowany wskaźnik APY w dużym stopniu zależy od emisji rozwadniających, a nie od faktycznego wzrostu. Nasz prosty przykład nie uwzględnia kosztów operacyjnych, ale i tak jest to rozsądne przybliżenie, które można wykorzystać przy ocenie rentowności.
Być może już widzisz, że zysk rzeczywisty jest koncepcyjnie podobny do dywidendy na rynku akcji. Firma wypłacająca akcjonariuszom dywidendy, które nie są poparte odpowiednimi przychodami, byłaby oczywiście nie do utrzymania. W przypadku projektów blockchainowych źródłem dochodów są głównie opłaty z tytułu oferowanej usługi. W przypadku automated market maker (AMM) może to być opłata za transakcję w puli płynności, a optymalizator zysków może się dzielić opłatą za wyniki z posiadaczami jego tokena zarządzania.
Jak Sprawdzić, Czy Nasz Zysk z DeFi Jest Rzeczywisty?
Po pierwsze trzeba znaleźć renomowany projekt, którego usługi cieszą się zaufaniem i popularnością. To daje nam najlepszy punkt wyjścia do osiągania możliwych do utrzymania zysków. Następnie trzeba spojrzeć na potencjalną rentowność projektu i na to, jak dokładnie wygląda nasze uczestnictwo. Być może będzie trzeba dostarczać płynność do protokołu lub stakować w puli jego token zarządzania. Powszechnym mechanizmem jest również zamrażanie tokenów macierzystych.
Dla wielu osób szukających zysku wypłata w renomowanych tokenach jest bardziej pożądana ze względu na postrzeganą niższą zmienność tych aktywów. Kiedy już znajdziemy projekt i zrozumiemy jego mechanizm, pamiętajmy, aby sprawdzić jego realny zysk za pomocą powyższego wzoru. Przyjrzyjmy się modelowi rentowności, w którym zysk realny jest wbudowany w tokenomię – a także temu, jak go sprawdzić naszą miarą.
Protokół automated market maker zapewnia zyski na dwa sposoby. Po pierwsze posiadaczom jego tokena zarządzania, ABC, a po drugie posiadaczom XYZ, jego tokena dostawcy płynności. Zgodnie z projektem dziesięć procent przychodów z platformy zostaje dla budżetu, a resztę rozdaje się 50/50 posiadaczom dwóch tokenów w odpowiednich pulach nagród i wypłaca w BNB.
Według naszych obliczeń projekt osiąga miesięcznie 200 000 $ dochodu. Zgodnie z tokenomią projektu 90 000 $ w BNB idzie do stakerów w puli nagród ABC, a 90 000 $ do stakerów w puli nagród XYZ. Zysk rzeczywisty możemy obliczyć tak:
200 000 $ - (90 000 X 2) = 20 000 $
Z naszych obliczeń wynika, że jest nadwyżka w wysokości 20 000 $, a model rentowności jest trwały. Model tokenomiczny podziału zysków gwarantuje, że emisja nigdy nie będzie większa od dochodów. Wybór projektu DeFi z trwałym modelem dystrybucji jest świetny do szukania zysku rzeczywistego bez konieczności wykonywania samodzielnej pracy na liczbach.
Czy Stawianie na Zysk Rzeczywisty Oznacza, Że DeFi To Coś Lepszego?
Krótko mówiąc, niekoniecznie. W przeszłości niektóre projekty pozyskiwały użytkowników poprzez emisje. Zazwyczaj projekty te stopniowo zmniejszają swoje emisje i przechodzą na bardziej trwałe modele. Błędem byłoby stwierdzenie, że dążenie do uzyskania zysków rzeczywistych jest obiektywnie lepsze, a poleganie na emisjach jest całkowicie nie do utrzymania. Ale na dłuższą metę jest miejsce tylko dla modeli generujących przychody z projektów DeFi, które mają rzeczywiste zastosowania.
Wnioski Końcowe
Biorąc pod uwagę wnioski wyciągnięte z poprzednich cykli DeFi, dla branży byłoby dobrze, gdyby większej liczbie protokołów udało się skutecznie wdrożyć funkcje, które sprzyjają adopcję i generowaniu trwałych dochodów. Jeżeli chodzi o emisje, przesłanie jest również jasne: dobrze by było, aby użytkownicy zrozumieli, czym one są, a także ich rolę w poszerzaniu bazy użytkowników projektów i potencjalnym osiągnięciu trwałości.