Poznaj swojego klienta (Know Your Customer, KYC)
KYC odnosi się do procesu, który banki i inne instytucje finansowe wykorzystują do zbierania danych identyfikacyjnych i informacji kontaktowych od obecnych i potencjalnych klientów. Jego celem jest zapobieganie oszustwom, praniu pieniędzy i innym nielegalnym działaniom, a także niewłaściwemu wykorzystywaniu kont finansowych.
W Stanach Zjednoczonych, banki są prawnie zobowiązane do stosowania KYC zgodnie z ustawą USA Patriot Act z 2001 roku. W 1989 roku, utworzono Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) w celu zwalczania prania pieniędzy na skalę międzynarodową. FATF ustanawia standardy i dostarcza rekomendacje, aby osiągnąć ten cel, poprzez praktyki przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML). Kraje członkowskie i jurysdykcje egzekwują różne przepisy, zasady i regulacje, aby kooperować z wytycznymi AML. KYC i AML działają razem, pomagając zapobiegać nieuczciwej i przestępczej działalności finansowej.
Praktyki KYC zwykle rozpoczynają się, zanim dana osoba stanie się klientem. Instytucje finansowe, muszą przed otwarciem konta najpierw zweryfikować tożsamość potencjalnego klienta. Ponieważ nie ma prawnych standardów weryfikacji, proces ten może wyglądać inaczej dla każdego banku.
Niektóre dokumenty identyfikacyjne wymagane przez procesy KYC obejmują:
Prawo jazdy / rządowy dokument tożsamości ze zdjęciem
Paszportu
Numer ubezpieczenia społecznego
Karta PAN
Karta identyfikacyjna wyborcy
Konieczna jest również weryfikacja adresu. Wnioskodawcy mogą przedłożyć różne dokumenty potwierdzające, w zależności od praktyk banku. Niektóre przykłady obejmują rachunek za media, wyciąg z konta z innego banku lub wystawcy karty kredytowej, lub umowę najmu.
Po udostępnieniu klientowi konta, banki są zobowiązane do przeprowadzania okresowych aktualizacji danych. Oznacza to, że nadal "recertyfikują" swoich klientów, ze sporadycznymi prośbami o informacje KYC w trakcie trwania ich relacji bankowej. Przypisują również poziom ryzyka swoim klientom i monitorują transakcje klientów, aby upewnić się, że są one zgodne z oczekiwanymi zachowaniami.
Praktyki KYC nie ograniczają się do instytucji bankowych. Branża inwestycji finansowych wykorzystuje procesy KYC zgodnie z zasadą 2090 Financial Industry Regulatory Authority (FINRA). Poza przeciwdziałaniu praniu pieniędzy, praktyki KYC bardziej pomagają firmom inwestycyjnym w lepszym zrozumieniu potrzeb klientów.
Jeśli chodzi o giełdy kryptowalut, użytkownicy często mogą utworzyć konto przed zakończeniem procesu KYC. Jednak te niezweryfikowane konta mają ograniczone funkcje.
Ograniczenie i wyeliminowanie prania pieniędzy i oszustw finansowych jest wyraźną zaletą praktyk KYC. Choć sprawia to, że sprawy stają się bardziej skomplikowane i czasochłonne - zwłaszcza dla sektora bankowego i jego klientów - korzyści prawdopodobnie przewyższają niedogodności. Chociaż ustandaryzowane praktyki prawdopodobnie pomogłyby usprawnić ten proces.
W sferze kryptowalut, wiele uwagi poświęcono wykorzystywaniu waluty cyfrowej do prowadzenia nielegalnej działalności. Zmniejszenie tego poziomu jest z pewnością korzystne dla kryptowaluty i jej reputacji. Zgodność jest czasochłonna, ale zawsze należy do niej zachęcać. Użytkownicy nie powinni jednak podawać wrażliwych informacji identyfikujących bez uprzedniego upewnienia się, że firma wdrożyła niezbędne standardy bezpieczeństwa, celem zapewnienia bezpieczeństwa danych.