Spis Treści
- Wprowadzenie
- Czym jest analiza fundamentalna?
- Analiza fundamentalna (FA) kontra analiza techniczna (TA)
- Popularne wskaźniki w analizie fundamentalnej
- Analiza fundamentalna i kryptowaluty
- Zalety i wady analizy fundamentalnej
- Przemyślenia końcowe
Wprowadzenie
Jeśli chodzi o handel - bez względu na to, czy masz do czynienia ze stuletnimi akcjami, czy rodzącymi się kryptowalutami - nie masz tu mowy o nauce ścisłej. Lecz gdyby tak rzeczywiście było, to wiedz, że najlepsi gracze z Wall Street bardzo dobrze strzegą wszelkich wzorów.
W tym artykule zajmiemy się podstawami analizy fundamentalnej.
Czym jest analiza fundamentalna?
Analiza fundamentalna to metoda stosowana przez traderów i inwestorów w celu ustalenia wewnętrznej wartości aktywów lub przedsiębiorstw. Chcąc poprawnie je wycenić, dokładnie badają czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, aby ustalić, czy dany składnik aktywów lub firma jest zawyżony lub zaniżony. Ich wnioski mogą następnie pomóc w lepszym sformułowaniu strategii, która z większym prawdopodobieństwem przyniesie wysokie zwroty.
Celem tego rodzaju analizy jest wygenerowanie oczekiwanej ceny akcji i porównanie jej z bieżącą ceną. Jeśli liczba ta jest wyższa niż bieżąca cena, możesz stwierdzić, że kurs giełdowy akcji jest zaniżony. Jeśli jest niższa niż cena rynkowa, możesz założyć, że kurs akcji jest zawyżony. Uzbrojony w dane z analizy, możesz podejmować świadome decyzje dotyczące zakupu lub sprzedaży akcji danej spółki.
Analiza fundamentalna (FA) kontra analiza techniczna (TA)
W rzeczywistości bardziej sensowne może być pytanie, co każda z nich wnosi. W gruncie rzeczy analitycy fundamentalni uważają, że cena akcji niekoniecznie wskazuje na jej prawdziwą wartość - ideologię, która leży u podstaw ich decyzji inwestycyjnych.
Natomiast analitycy techniczni uważają, że przyszły ruch cen można niejako przewidzieć na podstawie wcześniejszych cen i danych o wolumenie. Nie zajmują się badaniem czynników zewnętrznych, wolą skupić się na wykresach cen, wzorcach i trendach na rynkach. Mają na celu zidentyfikowanie idealnych punktów do wchodzenia i wychodzenia z pozycji.
Zrozumiałe jest, że nie ma obiektywnie lepszej strategii z tej pary, ponieważ obie mogą dostarczyć cennych informacji na temat różnych obszarów. Niektóre mogą lepiej nadawać się do określonych stylów handlowych, a w praktyce wielu traderów używa kombinacji obu, aby móc obserwować szersze spektrum rynku. Dotyczy to transakcji krótkoterminowych, podobnie jak inwestycji długoterminowych.
Popularne wskaźniki w analizie fundamentalnej
Zysk na akcję (EPS)
EPS to ustalona miara rentowności firmy, która mówi nam, ile zysku przynosi na każdy pozostający do spłaty udział. Oblicza się go za pomocą następującego wzoru:
(dochód netto - dywidendy uprzywilejowane) / liczba akcji
Załóżmy, że firma nie wypłaca dywidend, a jej zysk wynosi $1 milion. Przy emisji 200,000 akcji formuła daje nam EPS w wysokości $5. Obliczenia nie są szczególnie skomplikowane, ale mogą dać nam wgląd w potencjalne inwestycje. Firmy o wyższym (lub rosnącym) EPS są zazwyczaj bardziej atrakcyjne dla inwestorów.
Podobnie jak w przypadku wszystkich wskaźników, EPS nie powinien być jedynym miernikiem stosowanym do wyceny przyszłej inwestycji. To powiedziawszy, jest to przydatne narzędzie, gdy jest używane razem z innymi.
Stosunek ceny do zysku (P/E)
Stosunek ceny do zysku (lub po prostu wskaźnik P/E) wycenia firmę, porównując cenę akcji z EPS. Oblicza się go według następującego wzoru:
cena akcji / zyski na akcję
Wykorzystajmy ponownie tę samą firmę z poprzedniego przykładu, która miała EPS na poziomie $5. Powiedzmy, że każda akcja kosztuje $10, co dałoby nam wskaźnik P/E równy 2. Co to oznacza? Zależy to w dużej mierze od tego, co pokazują pozostałe nasze badania.
Wiele osób korzysta ze wskaźnika ceny do zysku w celu ustalenia, czy akcje są przewartościowane (jeśli stosunek jest wyższy) czy niedowartościowane (jeśli stosunek jest niższy). Warto wziąć pod uwagę liczbę, porównując ją ze współczynnikiem P/E podobnych firm. Ponownie ta zasada nie zawsze jest prawdziwa, więc najlepiej jest ją stosować wraz z innymi technikami analizy ilościowej i jakościowej.
Stosunek ceny do wartości księgowej (P/B)
Stosunek ceny do wartości księgowej (znany również jako stosunek ceny do kapitału własnego lub stosunek P/B) może nam powiedzieć, jak inwestorzy wyceniają firmę w stosunku do jej wartości księgowej. Wartość księgowa jest wartością firmy określoną w jej sprawozdaniach finansowych (zazwyczaj aktywa minus zobowiązania). Obliczenia wyglądają następująco:
cena za akcję / wartość księgowa akcji
Powróćmy jeszcze raz do naszej firmy z poprzednich przykładów. Zakładamy, że ma wartość księgową $500,000. Każda akcja kosztuje $10, a jest ich 200,000. Nasza wartość księgowa na akcję wynosi zatem $500,000 podzielone przez 200,000, co daje nam $2.5.
Podstawmy liczby do wzoru, $10 podzielone przez $2.5 daje nam stosunek ceny do wartości księgowej równy 4. Na pierwszy rzut oka nie wygląda to zbyt dobrze. Mówi nam, że akcje w obrocie są obecnie czterokrotnie wyżej wyceniane niż wartość firmy na papierze. Może to sugerować, że rynek przecenia biznes, być może spodziewając się ogromnego wzrostu. Gdybyśmy mieli stosunek mniejszy niż 1, oznaczałoby to, że firma ma większą wartość niż obecnie uznaje rynek.
Ograniczeniem P/E jest to, że lepiej nadaje się do oceny przedsiębiorstw „obciążonych aktywami”. W końcu firmy o niewielkich zasobach fizycznych nie są dobrze reprezentowane.
Stosunek ceny/zarobków do wzrostu (PEG)
Stosunek ceny/zarobków do wzrostu (PEG) stanowi rozszerzenie stosunku ceny do zysku, rozszerzając jego zakres o stopy wzrostu. Wykorzystuje następującą formułę:
stosunek ceny do zarobków / stopa wzrostu zarobków
Stopa wzrostu zarobków jest oszacowaniem przewidywanego wzrostu zysków firmy w ustalonych ramach czasowych. Wyrażamy to jako procent. Załóżmy, że oszacowaliśmy średni wzrost o 10% w ciągu najbliższych pięciu lat dla naszej wyżej wymienionej firmy. Bierzemy stosunek ceny do zarobków (2) i dzielimy go przez 10, aby osiągnąć stosunek 0,2.
Ten wskaźnik sugerowałby, że firma jest dobrą inwestycją, ponieważ jej wartość jest mocno zaniżona, gdy uwzględniamy przyszły wzrost. Ogólnie rzecz biorąc, każda firma o stosunku mniejszym niż 1 jest niedoceniana. Każda oceniona wyżej może być przeceniona.
Wiele osób preferuje stosunek PEG w stosunku do P/E, ponieważ bierze pod uwagę dość istotną zmienną pomijaną przez P/E.
Analiza fundamentalna i kryptowaluty
Powyższe wskaźniki nie mają tak naprawdę większego zastosowania w kryptowalutach. Zamiast tego możesz spojrzeć na inne czynniki, aby ocenić opłacalność projektu. W poniższej sekcji znajduje się garść wskaźników używanych przez traderów kryptowalut.
Stosunek wartości sieciowej do transakcji (NVT)
Często traktowany jako odpowiednik wskaźnika P/E na rynkach kryptowalut, współczynnik NVT szybko staje się podstawą w "kryptowalutowej" analizie fundamentalnej. Można go obliczyć w następujący sposób:
wartość sieciowa / dzienny wolumen transakcji
NVT próbuje interpretować wartość danej sieci na podstawie wartości przetwarzanych transakcji. Załóżmy, że masz dwa projekty: Moneta A i Moneta B. Kapitalizacje rynkowe obu wynoszą $1,000,000. Moneta A ma jednak dzienny wolumen transakcji warty $50,000, podczas gdy Moneta B, $10,000.
Współczynnik NVT dla Monety A wynosi 20, a NVT dla Monety B jest równe 100. Ogólnie rzecz biorąc, aktywa o niższych współczynnikach NVT są uważane za zaniżone, podczas gdy aktywa o wyższych stosunkach można uznać za zawyżone. Samo to sugeruje, że Moneta A jest niedowartościowana w porównaniu do Monety B.
Aktywne adresy
Stosunek ceny do rentowności wydobycia
cena rynkowa monety / koszt wydobycia monety
Ze względu na zachęty można spodziewać się, że z czasem współczynnik ten zmieni się na 1. W przypadku monety A, ci wydobywający ze stratą prawdopodobnie opuszczą sieć, chyba że cena wzrośnie. Moneta B ma atrakcyjną nagrodę, więc można się spodziewać, że więcej górników będzie dołączać, aby z niej skorzystać, tak długo jak będzie to opłacalne.
Skuteczność tego wskaźnika jest kwestionowana. Mimo to, daje wyobrażenie o ekonomii wydobycia, co można uwzględnić w ogólnej ocenie zasobu cyfrowego.
Whitepaper, zespół i plan działania
Zalety i wady analizy fundamentalnej
Zalety analizy fundamentalnej
Prawidłowo wykonana stanowi podstawę do rozpoznania zasobów, które są obecnie niedowartościowane i które z czasem są w stanie wzrosnąć. Najlepsi inwestorzy, tacy jak Warren Buffett i Benjamin Graham, konsekwentnie wykazują, że rygorystyczne badania firm w ten sposób mogą przynieść ogromne rezultaty.
Wady analizy fundamentalnej
Łatwo jest przeprowadzić analizę fundamentalną, ale trudniej jest przeprowadzić dobrą analizę fundamentalną. Określenie „wartości wewnętrznej” jest czasochłonnym procesem, który wymaga znacznie więcej pracy niż zwykłe podstawienie liczb do wzoru. Musisz ocenić wiele czynników, a żeby robić to efektywnie potrzeba dużo nauki. Co więcej, lepiej nadaje się do transakcji długoterminowych niż krótkoterminowych.
Ten rodzaj analizy pomija także potężne siły rynkowe i trendy, które może zidentyfikować analiza techniczna. Jak powiedział kiedyś ekonomista John Maynard Keynes:
Rynek może zachowywać się irracjonalnie dłużej niż będziesz wypłacalny.
Zasoby, które wydają się zaniżone (według każdej metryki), nie mają gwarancji wzrostu wartości w przyszłości.