Τι είναι το ICO (Initial Coin Offering);
Αρχική σελίδα
Άρθρα
Τι είναι το ICO (Initial Coin Offering);

Τι είναι το ICO (Initial Coin Offering);

Έχει δημοσιευτεί Jan 30, 2019Έχει ενημερωθεί Dec 12, 2022
6m

Τι είναι το ICO;

Το Initial Coin Offering (ή ICO) είναι μια μέθοδος για να συγκεντρώνουν κεφάλαια οι ομάδες για ένα έργο στον χώρο των κρυπτονομισμάτων. Σε ένα ICO, οι ομάδες δημιουργούν token με βάση το blockchain για να τα πουλήσουν στους πρώτους υποστηρικτές. Αυτό χρησιμεύει ως μια φάση πληθοχρηματοδότησης – οι χρήστες λαμβάνουν token που μπορούν να χρησιμοποιήσουν (είτε άμεσα είτε στο μέλλον) και το έργο λαμβάνει χρήματα για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης. 

Η πρακτική έγινε δημοφιλής το 2014, όταν χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης του Ethereum. Έκτοτε, έχει υιοθετηθεί από εκατοντάδες εγχειρήματα (ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της άνθησης του 2017), με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Ενώ το όνομα ακούγεται παρόμοιο με το Initial Public Offering (IPO), αυτά τα δύο είναι ουσιαστικά πολύ διαφορετικές μέθοδοι απόκτησης χρηματοδότησης.

Τα IPO συνήθως εφαρμόζονται από εδραιωμένες επιχειρήσεις, οι οποίες πωλούν μετοχές μερικής ιδιοκτησίας της εταιρείας τους ως τρόπο άντλησης κεφαλαίων. Αντίθετα, τα ICO χρησιμοποιούνται ως μηχανισμός συγκέντρωσης κεφαλαίων που επιτρέπει στις εταιρείες να συγκεντρώσουν κεφάλαια για το έργο τους σε πολύ πρώιμα στάδια. Όταν οι επενδυτές ICO αγοράζουν token, δεν αγοράζουν κανένα μερίδιο ιδιοκτησίας στην εταιρεία.

Τα ICO μπορούν να είναι μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή χρηματοδότηση για startup τεχνολογίας. Συχνά, οι νεοεισαχθέντες αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν κεφάλαια χωρίς ένα ήδη λειτουργικό προϊόν. Στον χώρο του blockchain, οι εδραιωμένες εταιρείες σπάνια επενδύουν σε έργα με βάση το whitepaper. Επιπλέον, η έλλειψη κανονισμών για τα κρυπτονομίσματα αποτρέπει πολλούς από το να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επενδύσουν σε startup στο blockchain.

Ωστόσο, η πρακτική δεν χρησιμοποιείται μόνο από νέες startup. Οι εδραιωμένες επιχειρήσεις επιλέγουν μερικές φορές να ξεκινήσουν ένα αντίστροφο ICO, το οποίο, λειτουργικά, είναι παρόμοιο με ένα κανονικό ICO. Σε αυτήν την περίπτωση, η επιχείρηση έχει ήδη ένα προϊόν ή μια υπηρεσία και εκδίδει ένα token για την αποκέντρωση του οικοσυστήματος της. Εναλλακτικά, μπορεί να φιλοξενήσουν ένα ICO για να συμπεριλάβουν ένα ευρύτερο φάσμα επενδυτών και να αντλήσουν κεφάλαια για ένα νέο προϊόν που βασίζεται σε blockchain.


ICO ή IEO (Initial Exchange Offering)

Τα Initial Coin Offering και τα Initial Exchange Offering είναι παρόμοια από πολλές απόψεις. Η βασική διαφορά είναι ότι ένα IEO δεν φιλοξενείται αποκλειστικά από την ομάδα του έργου, αλλά παράλληλα με ένα ανταλλακτήριο κρυπτονομισμάτων.

Το ανταλλακτήριο συνεργάζεται με την ομάδα για να επιτρέπει στους χρήστες της να αγοράζουν Token απευθείας στην πλατφόρμα της. Αυτό μπορεί να είναι ωφέλιμο για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Όταν ένα αξιόπιστο ανταλλακτήριο υποστηρίζει ένα IEO, οι χρήστες μπορούν να αναμένουν ότι το έργο έχει ελεγχθεί ενδελεχώς. Η ομάδα πίσω από το IEO επωφελείται από την αυξημένη έκθεση και το ανταλλακτήριο αναμένεται να κερδίσει από την επιτυχία του έργου.


ICO ή STO (Security Token Offering)

Οι Προσφορές Token ασφαλείας (STO) ονομάζονταν κάποτε "νέα ICO". Από άποψη τεχνολογίας, είναι πανομοιότυπα – τα token δημιουργούνται και διανέμονται με τον ίδιο τρόπο. Από νομικής άποψης, ωστόσο, είναι εντελώς διαφορετικά.

Λόγω νομικής ασάφειας, δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να αξιολογούν τα ICO (ακολουθεί ανάλυση με περισσότερες λεπτομέρειες). Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική ρύθμιση στον κλάδο μέχρι τώρα.

Κάποιες εταιρείες αποφασίζουν να ακολουθήσουν τον δρόμο του STO ως έναν τρόπο να προσφέρουν μετοχική αξία με τη μορφή Token. Επίσης, αυτό θα μπορούσε να τις βοηθήσει να αποφύγουν οποιαδήποτε αβεβαιότητα. Ο εκδότης καταχωρεί την προσφορά του ως προσφορά τίτλων στον αρμόδιο κρατικό φορέα, ο οποίος τους αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετώπιζε και τους παραδοσιακούς τίτλους.


Πώς λειτουργεί ένα ICO;

Ένα ICO μπορεί να έχει πολλές μορφές. Μερικές φορές, η ομάδα που το φιλοξενεί θα έχει ένα λειτουργικό blockchain, το οποίο θα συνεχίσει να αναπτύσσεται τους επόμενους μήνες και χρόνια. Σε αυτήν την περίπτωση, οι χρήστες μπορούν να αγοράσουν token που αποστέλλονται στις διευθύνσεις τους στην αλυσίδα. 

Εναλλακτικά, το blockchain μπορεί να μην έχει κυκλοφορήσει, οπότε τα token θα εκδοθούν σε ένα εδραιωμένο (όπως το Ethereum). Μόλις η νέα αλυσίδα είναι σε ζωντανή μετάδοση, οι κάτοχοι μπορούν να κάνουν swap τα token τους με καινούργια που εκδίδονται σε αυτήν.

Η πιο κοινή πρακτική, ωστόσο, είναι η έκδοση token σε μια αλυσίδα με δυνατότητα έξυπνων συμβάσεων. Για ακόμη μία φορά, αυτό εφαρμόζεται κυρίως στο Ethereum – πολλές εφαρμογές χρησιμοποιούν το πρότυπο token ERC-20. Αν και δεν προέρχονται όλα από ICO, εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 200.000 διαφορετικά token Ethereum αυτήν τη στιγμή.

Εκτός από το Ethereum, υπάρχουν και άλλες αλυσίδες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν – οι αλυσίδες Waves, NEO, NEM ή Stellar είναι μερικά δημοφιλή παραδείγματα. Δεδομένης της ευελιξίας αυτών των πρωτοκόλλων, πολλές εταιρείες δεν σχεδιάζουν να μεταφερθούν, αλλά επιλέγουν να βασιστούν σε υπάρχοντα θεμέλια. Αυτή η προσέγγιση τους επιτρέπει να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα δικτύου ενός εδραιωμένου οικοσυστήματος και δίνει στους προγραμματιστές πρόσβαση σε εργαλεία που έχουν ήδη δοκιμαστεί.

Ένα ICO ανακοινώνεται εκ των προτέρων και ορίζει κανόνες για τον τρόπο εκτέλεσής του. Μπορεί να περιγράφει ένα χρονοδιάγραμμα με το οποίο θα λειτουργήσει, να εφαρμόσει ένα ανώτατο όριο για τον αριθμό των token που θα πωληθούν ή να συνδυάσει και τα δύο. Μπορεί επίσης να είναι μια λίστα επιτρεπόμενων, στην οποία οι συμμετέχοντες πρέπει να εγγραφούν εκ των προτέρων. 

Στη συνέχεια, οι χρήστες στέλνουν κεφάλαια σε μια καθορισμένη διεύθυνση – γενικά, το Bitcoin και το Ethereum γίνονται δεκτά λόγω της δημοτικότητάς τους. Οι αγοραστές είτε παρέχουν μια νέα διεύθυνση για να λάβουν token ή τα token αποστέλλονται αυτόματα στη διεύθυνση από την οποία έγινε η πληρωμή.


Ποιος μπορεί να κυκλοφορήσει ένα ICO;

Η τεχνολογία για τη δημιουργία και τη διανομή token είναι ευρέως προσβάσιμη. Στην πράξη όμως, υπάρχουν πολλά νομικά ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν από τη διεξαγωγή ενός ICO. 

Συνολικά, ο χώρος των κρυπτονομισμάτων στερείται κανονιστικών οδηγιών και κάποια κρίσιμα ερωτήματα δεν έχουν πάρει απάντηση ακόμα. Κάποιες χώρες απαγορεύουν την κυκλοφορία ICO, αλλά ακόμη και οι δικαιοδοσίες που είναι πιο φιλικές προς τα κρύπτο δεν έχουν εκδώσει ακόμα σαφή νομοθεσία. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοήσετε τη νομοθεσία της χώρας σας προτού εξετάσετε το ενδεχόμενο ICO.


Ποιοι είναι οι κανονισμοί που αφορούν τα ICO;

Είναι δύσκολο να δοθεί μια απάντηση που να ταιριάζει σε όλα, επειδή υπάρχουν πάρα πολλές μεταβλητές που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Οι κανονισμοί διαφέρουν ανάλογα με τη δικαιοδοσία και κάθε έργο είναι πιθανό να έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο το βλέπουν οι κυβερνητικές οντότητες. 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η απουσία κανονισμών σε κάποια μέρη δεν αποτελεί άδεια για τη πληθοχρηματοδότηση ενός έργου μέσω ICO. Επομένως, είναι σημαντικό να αναζητήσετε επαγγελματική νομική συμβουλή πριν επιλέξετε αυτήν τη μορφή πληθοχρηματοδότησης. 

Σε αρκετές περιπτώσεις, ρυθμιστικές αρχές έχουν επιβάλει κυρώσεις σε ομάδες που συγκέντρωσαν κεφάλαια σε κάτι που αργότερα θεώρησαν ότι ήταν προσφορά τίτλων. Εάν οι αρχές θεωρήσουν ότι ένα token είναι τίτλος, ο εκδότης πρέπει να συμμορφωθεί με αυστηρά μέτρα που ισχύουν για παραδοσιακά περιουσιακά στοιχεία σε αυτήν την κατηγορία. Σε αυτήν την περίπτωση, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) των ΗΠΑ έχει παράσχει ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες.

Σε γενικές γραμμές, η ανάπτυξη ρυθμίσεων είναι αργή στον χώρο του blockchain, ιδιαίτερα καθώς η τεχνολογία ξεπερνά τους αργούς τροχούς του νομικού συστήματος. Ωστόσο, πολλές κυβερνητικές οντότητες είναι σε συζητήσεις για την εφαρμογή ενός πιο διαφανούς πλαισίου για την τεχνολογία blockchain και τα κρυπτονομίσματα.

Αν και πολλοί λάτρεις του blockchain είναι επιφυλακτικοί για πιθανή κυβερνητική παρέμβαση (η οποία μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη), οι περισσότεροι από αυτούς αναγνωρίζουν την ανάγκη για προστασία των επενδυτών. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές τάξεις οικονομικών, η δυνατότητα να συμμετέχει οποιοσδήποτε από όλο τον κόσμο παρουσιάζει ορισμένες σημαντικές προκλήσεις.


Ποιοι είναι οι κίνδυνοι με τα ICO;

Η πιθανότητα ενός νέου token που παρέχει τεράστιες αποδόσεις είναι ελκυστική. Αλλά δεν είναι όλα τα νομίσματα ίσα κατά τη δημιουργία τους. Όπως συμβαίνει με κάθε επένδυση σε κρυπτονομίσματα, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα έχετε θετική απόδοση επένδυσης (return on investment, ή ROI).

Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εάν ένα έργο είναι βιώσιμο, καθώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες προς αξιολόγηση. Οι υποψήφιοι επενδυτές θα πρέπει να ακολουθήσουν τη δέουσα επιμέλεια και να διεξάγουν εκτεταμένη έρευνα για τα token που εξετάζουν. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να περιλαμβάνει μια διεξοδική θεμελιώδη ανάλυση. Ακολουθεί μια λίστα με μερικές ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε, αλλά είναι ενδεικτική:

  • Είναι βιώσιμη η ιδέα; Τι πρόβλημα λύνει;

  • Πώς κατανέμεται η προσφορά;

  • Το έργο χρειάζεται blockchain/token ή μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτό;

  • Είναι αξιόπιστη η ομάδα; Έχουν τις δεξιότητες για να υλοποιήσουν το έργο;

Ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να μην επενδύετε περισσότερα από ό,τι έχετε την πολυτέλεια να χάσετε. Οι αγορές κρυπτονομισμάτων είναι απίστευτα ασταθείς και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η αξία του χαρτοφυλακίου σας να πέσει κατακόρυφα.


Συμπεράσματα

Τα Initial Coin Offering ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικά ως μέσο για την απόκτηση χρηματοδότησης για έργα στα αρχικά τους στάδια. Μετά την επιτυχία του Initial Coin Offering του Ethereum το 2014, πολλές εταιρείες κατάφεραν να αποκτήσουν κεφάλαια για να αναπτύξουν νέα πρωτόκολλα και οικοσυστήματα.

Οι αγοραστές θα πρέπει, ωστόσο, να γνωρίζουν σε τι επενδύουν. Δεν υπάρχουν εγγυημένες αποδόσεις. Δεδομένης της νεότητας του χώρου των κρυπτονομισμάτων, τέτοιες επενδύσεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνες και υπάρχουν ελάχιστα μέτρα προστασίας εάν το έργο αποτύχει να παραδώσει ένα βιώσιμο προϊόν.