Zaostrzanie ilościowe (QT)
Zaostrzenie ilościowe (QT) to narzędzie polityki pieniężnej, które służy bankom centralnym do zmniejszania podaży pieniądza w gospodarce. W przeciwieństwie do
luzowania ilościowego (QE), które polega na skupowaniu państwowych papierów wartościowych w celu wstrzyknięcia pieniędzy do gospodarki, zaostrzanie ilościowe polega na wyprzedawaniu tych papierów wartościowych z bilansu banku centralnego.
Kiedy banki centralne stosują zaostrzanie ilościowe, sprzedają obligacje państwowe oraz inne aktywa finansowe, które nabyły w okresach luzowania ilościowego. W ten sposób „usuwają” pieniądze z systemu finansowego, co zmniejsza ilość pieniędzy dostępnych na potrzeby pożyczania i wydatkowania. Działania te mają na celu przeciwdziałanie presji inflacyjnej lub normalizację polityki pieniężnej po okresach stymulacji.
1. Stopy procentowe: Zaostrzanie ilościowe zazwyczaj prowadzi do wzrostu
stóp procentowych. Kiedy banki centralne zmniejszają podaż pieniądza, drożeją pożyczki, co skutkuje wzrostem stóp procentowych. Wyższe stopy procentowe mogą osłabiać aktywność gospodarczą i spowalniać wzrost, co ma wpływ zarówno na przedsiębiorstwa, jak i konsumentów.
2. Ceny aktywów: Sprzedaż obligacji skarbowych oraz innych aktywów w okresie zaostrzania ilościowego może wywierać presję na obniżkę cen obligacji. W związku z tym rentowność tych obligacji rośnie, przez co robią się dla inwestorów atrakcyjniejsze niż aktywa bardziej ryzykowne, czyli np. akcje. Ta zmiana preferencji inwestorów może wywoływać zmienność na rynkach finansowych, a zwłaszcza na rynkach akcji.
3. Kursy wymiany walut: zaostrzanie ilościowe może mieć również wpływ na kursy wymiany walut. W miarę jak
banki centralne redukują swoje bilanse, popyt na ich walutę może rosnąć względem innych walut, co prowadzi do aprecjacji waluty. Silniejsza waluta może mieć ujemny wpływ na eksport, ale niekiedy ułatwia ograniczanie
inflacji, ponieważ obniża koszt importu towarów.
1. Zmienność: Rynki kryptowalutowe są znane ze zmienności, a wdrożenie zaostrzania ilościowego przez banki centralne może tę
zmienność pogłębiać.
2. Reakcja nadzorcza: Zaostrzanie polityki pieniężnej przez banki centralne poprzez zaostrzanie ilościowe może wywoływać kontrolę nadzorczą i potencjalne regulacje kryptowalut. Władze mogą postrzegać kryptowaluty jako potencjalne zagrożenie dla stabilności finansowej w czasach zaostrzania gospodarczego i mogą dążyć do narzucenia bardziej rygorystycznych przepisów w celu złagodzenia tego ryzyka.
3. Nastroje inwestorów: Wpływ zaostrzania ilościowego na rynki kryptowalutowe może również zależeć od nastrojów inwestorów. Jeżeli inwestorzy postrzegają kryptowaluty jako bezpieczną przystań w okresach zaostrzania gospodarczego, może to prowadzić do wzrostu cen. I odwrotnie – jeżeli przeważają obawy co do represji nadzorczych lub niestabilności rynkowej, inwestorzy mogą wyprzedawać kryptowaluty, a to prowadzi do spadków cen.
Podsumowując: zaostrzenie ilościowe to narzędzie polityki pieniężnej, które służy bankom centralnym do zmniejszania podaży pieniądza w gospodarce. Jego wpływ wykracza poza tradycyjne rynki finansowe i uwzględnia rynki kryptowalutowe, a także ma wpływ na ceny aktywów, stopy procentowe, kursy walutowe oraz nastroje inwestorów. Zrozumienie skutków zaostrzania ilościowego ma zasadnicze znaczenie dla orientowania się w zawiłościach polityki pieniężnej i charakterystyki rynków finansowych zarówno przez inwestorów, jak i decydentów.