Internet uległ drastycznym zmianom od czasów swojego powstania. Od kanałów IRC, do nowoczesnych mediów społecznościowych, sieć stała się istotnym elementem interakcji międzyludzkich - i nie przestaje się zmieniać.
Sieć 3.0 to zbiór technologii internetowych następnej generacji, w dużym stopniu opierających się na uczeniu maszynowym i sztucznej inteligencji. Jej celem jest utworzenie bardziej otwartych, połączonych i inteligentnych stron oraz aplikacji internetowych, skupiających się na wykorzystaniu automatycznego rozumienia transmitowanych danych.
Poprzez zastosowanie sztucznej inteligencji i zaawansowanych technik uczenia maszynowego, Sieć 3.0 pragnie zwiększyć szybkość dostarczania bardziej spersonalizowanych i istotnych dla użytkownika informacji. Zostanie to osiągnięte poprzez zastosowanie inteligentniejszych algorytmów wyszukiwania i analiz wielkich zbiorów danych (Big Data).
Dzisiejsze strony internetowe zazwyczaj prezentują użytkownikom statyczne treści lub informacje, w postaci for bądź mediów społecznościowych. Chociaż umożliwia to szybką publikację treści dla szerokiej grupy odbiorców, nie jest w stanie jednakowo zaspokoić potrzeb indywidualnego użytkownika. Strona internetowa powinna być w stanie dostosować udostępniane informacje do konkretnego użytkownika, tak jak to bywa w realnym świecie komunikacji międzyludzkiej.
Informatyk Tim Berners-Lee, wynalazca World Wide Web, wyjaśnił ten pomysł Sieci Semantycznej w 1999:
Marzyłem o Internecie [w którym komputery] są w stanie analizować wszystkie dane przepływające przez Sieć – treści, linki oraz transakcje między ludźmi i komputerami. "Sieć Semantyczna", która sprawiałaby, że jest to możliwe, musi jeszcze powstać, lecz kiedy to się wreszcie stanie, mechanizmy handlu, administracji publicznej i naszych codziennych żyć będą obsługiwane przez maszyny rozmawiające z innymi maszynami.
W Sieci 3.0, strony internetowe i aplikacje webowe będą miały dostęp do swoistego oceanu danych, który będą w stanie zrozumieć, wykorzystać i dostosować do indywidualnych użytkowników.
W ciągu ostatnich dziesięcioleci strony i aplikacje internetowe przeszły radykalne zmiany. Ze statycznych stron wyewoluowały w napędzane danymi witryny, z którymi użytkownicy są w stanie wchodzić w interakcje i zmieniać.
Pierwotny internet opierał się na czymś znanym pod nazwą Sieci 1.0. Termin ten został w 1999 roku skonstruowany przez autora i projektanta stron webowych Darci'ego DiNucci. Miał on na celu rozróżnienie między Siecią 1.0 a Siecią 2.0. Na początku lat 90 strony internetowe budowany przy użyciu statycznych witryn HTML, które posiadały zaledwie możliwość wyświetlania informacji – odwiedzający nie mieli żadnych możliwości ingerowania w dane.
Wszystko to uległo zmianie pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku, kiedy zaczęto tworzyć bardziej interaktywny internet. W Sieci 2.0 użytkownicy mogli wchodzić w interakcje ze stronami internetowymi poprzez korzystanie z baz danych, przetwarzania po stronie serwera, formularzy i mediów społecznościowych.
Spowodowało to przejście z sieci statycznej na bardziej dynamiczną. Sieć 2.0 kładła większy nacisk na treści generowane przez użytkowników oraz interoperacyjność między różnymi witrynami oraz aplikacjami. Sieć 2.0 w mniejszym stopniu polegała na obserwacji, nagradzając czynne uczestnictwo. W połowie lat dwutysięcznych, większość stron internetowych dokonała transmisji na Sieć 2.0.
Patrząc na historię internetu w szerszym kontekście, ewolucja w bardziej semantyczną i inteligentną sieć ma sens. Wpierw dane były statycznie prezentowane użytkownikom. Następnie odwiedzający mogli dynamicznie wchodzić z nimi w interakcje. Teraz wszystkie te dane zostaną wykorzystane przez algorytmy w celu poprawy komfortu użytkowania i uczynienia sieci bardziej spersonalizowaną i przyjazną.
Choć Sieć 3.0 nie jest jeszcze w pełni zdefiniowana, może ona wykorzystać technologie peer-to-peer (P2P), takie jak blockchain, otwarto źródłowe oprogramowanie, wirtualną rzeczywistość, Internet Rzeczy (IoT) i wiele więcej.
Obecnie wiele aplikacji jest ograniczona tylko do jednego systemu operacyjnego. Sieć 3.0 może sprawić, że aplikacje staną się bardziej niezależne od konkretnych urządzeń i będą mogły działać na wielu różnych rodzajach sprzętu i oprogramowania bez dodatkowych kosztów związanych z programowaniem.
Sieć 3.0 ma również na celu zwiększenie otwartości i decentralizacji internetu. W obecnej sieci użytkownicy muszą polegać na dostawcach sieci i telefonii komórkowej, którzy monitorują i badają informacje przechodzące przez ich systemy. Wraz z pojawieniem się technologii ksiąg rozproszonych, wkrótce może się to zmienić. Użytkownicy odzyskają swoje dane.
Ewolucja Internetu to długa podróż i z pewnością jeszcze się nie zakończyła. W przyszłości możemy oczekiwać kolejnych iteracji Sieci.
Doświadczając masowej eksplozji danych, strony internetowe i aplikacje zyskały możliwość przejścia w sieć zapewniającą znacznie lepsze doświadczenia dla coraz większej liczby użytkowników na całym świecie.
Chociaż nie istnieje jeszcze konkretna definicja Sieci 3.0, już dziś powstaje ona dzięki innowacjom technologicznym.