Blockchain Niewymagający Zezwolenia

Wśród przykładów sieci blockchain niewymagających pozwolenia można wymienić sieci Bitcoin (BTC), Ethereum (ETH), oraz BNB Smart Chain (BNB). Każdy użytkownik, który ma połączenie z Internetem, ma możliwość dołączenia do sieci, wysyłania i odbierania transakcji, przeglądania oraz pisania kodu, obsługi węzła i uczestniczenia w procesie konsensusu.

Z kolei blockchainy wymagające pozwolenia są zwykle kontrolowane przez scentralizowany podmiot. Są to tzw. blockchainy prywatne, które mają ograniczenia w zakresie tego, kto może weryfikować transakcje i mieć dostęp do informacji zapisanych na ich rozproszonych księgach. Blockchainy prywatne działają zwykle w przedsiębiorstwach, które dążą do stosowania technologii blockchain, ale chcą mieć gwarancję, że konkretne informacje pozostaną prywatne ze względów regulacyjnych lub konkurencyjnych.

Blockchainy niewymagające pozwolenia są zazwyczaj bardziej bezpieczne, ponieważ zmniejsza się szansa na zmowę podmiotów o złych intencjach w ramach sieci. Jednak blockchainy niewymagające pozwolenia mogą być stosunkowo wolne, ponieważ borykają się z problemami w zakresie skalowalności. Są w stanie weryfikować tylko ograniczoną liczbę transakcji w danym czasie.

W skrócie, blockchainy niewymagające pozwolenia zapewniają decentralizację i są otwarte dla wszystkich, a modele wymagające pozwolenia są bardziej scentralizowane i restrykcyjne. Nie ma tu rozwiązań idealnych, gdyż decentralizacja zwykle odbywa się kosztem szybkości i skalowalności.