Są dwa rodzaje forków: soft fork i hard fork. Oba rodzaje forków tworzą podział w historii transakcji sieci blockchain, ale odbywa się to na różne sposoby i ma różne konsekwencje dla sieci. Soft fork to uaktualnienie oprogramowania sieci blockchain, które skutkuje podziałem sieci na dwie części, o ile większość węzłów w sieci przyjmie to uaktualnienie.
Hard fork to zmiana w protokole sieci blockchain, która nie działa wstecz. Każdy węzeł musi uaktualnić swoje systemy do najnowszej wersji, aby dalej działać w sieci. Jeżeli konsensus w sprawie nowych zasad nie będzie jednomyślny, może to doprowadzić do podziału sieci blockchain na dwie odrębne ścieżki, z których każda rozwija się niezależnie i od chwili podziału ma własną księgę transakcji.
Soft forki uchodzą za bardziej rozważną i bezpieczniejszą alternatywę niż hard forki, ponieważ zapewniają kompatybilność wsteczną. Oznacza to, że węzły, które nie dokonają uaktualnienia do nowszej wersji protokołu, będą nadal uznawać dany łańcuch za prawidłowy. Soft forki mogą polegać na dodaniu nowych właściwości i funkcji, które nie zmieniają zasad przestrzeganych przez sieć blockchain. Tego rodzaju forki często służą do implementacji nowych funkcji na poziomie programistycznym.
Forki mogą mieć znaczący wpływ na sieci blockchain oraz ich użytkowników. Mogą prowadzić do powstawania nowych kryptowalut, mieć wpływ na wartość istniejących tokenów i zmieniać strukturę zarządzania siecią.
Halving to proces, w ramach którego następuje zmniejszenie o połowę nagrody blokowej kryptowaluty typu PoW ...
Weryfikacja transakcji w sieci blockchain, w której transakcje są dodawane jako wpisy do księgi głównej blo...
Diamentowe ręce to określenie na trzymanie aktywów finansowych i niesprzedawanie ich mimo zmienności cenowej.