Gas
Gaz to
mechanizm cenowy stosowany w sieciach blockchain, np.
Solana czy
Ethereum. Mechanizm taki
oblicza koszty (opłaty) za realizację transakcji lub wykonanie działania na
smart kontrakcie.
Weźmy za przykład system gazu sieci Ethereum. O ile eter (ETH) to waluta, która jest paliwem sieci blockchain, o tyle gaz to specjalna jednostka służąca do pomiaru ilości „pracy” (zasobów obliczeniowych) koniecznych do konkretnego zadania. Naturalnie w zadaniach trudnych koszt gazu jest wyższy niż w przypadku działań, do których nie są potrzebne aż takie zasoby obliczeniowe.
Należy pamiętać, że opłaty nadal rozlicza się w eterze (ETH), ale gaz a ETH to dwie różne rzeczy. O ile zadania obliczeniowe mierzy się w kategoriach tzw. kosztu gazu, o tyle każda jednostka gazu ma tzw. cenę gazu określaną w eterze (ETH). W związku z tym we wszystkich transakcjach na każdą jednostkę gazu przypada określona „cena gazu”.
Innymi słowy
koszt gazu to ilość pracy, a
cena gazu to cena należna za „każdą godzinę” pracy. Ich wzajemny stosunek – wraz z
limitem gazu – określa sumę opłat za działanie lub transakcję.
To zależy. Jeżeli nam się nie spieszy i jeżeli sieć nie jest zajęta, prawdopodobnie można się zdecydować na zwykłą cenę gazu. Jeżeli jednak w sieci jest ruch lub po prostu liczymy na szybkie zatwierdzenie transakcji, warto zapłacić za gaz więcej.
Wyższe opłaty za gaz zachęcą walidatorów do weryfikacji naszej transakcji przed innymi. Z kolei przez niską opłatę za gaz transakcja może utknąć w miejscu, ponieważ walidatorzy nie będą mieli motywacji finansowej do jej zatwierdzenia.
W sieci Ethereum ceny gazu to bardzo małe liczby, dlatego zwykle wyraża się je w jednostkach „gwei”, a nie w ETH. 1
gwei to równowartość 0,000000001 (lub 10-9) ETH, czyli 109
wei. Wei to najmniejszy nominał eteru.
Mechanizm ustalania cen za gaz jest istotny, ponieważ gwarantuje uczciwe i właściwe naliczanie opłat. W pewnym sensie pomaga zapobiegać marnowaniu zasobów na operacje, które nie są wartościowe dla sieci blockchain.