zk-STARKs

Zaawansowany
There are two popular types of zero-knowledge (zk) proofs, sometimes also referred to as zk protocols – SNARKs and STARKs. A zero-knowledge proof is a cryptographic verification method whereby one party (the prover) can prove to the other party (the verifier) that a given statement is true without the need to provide any supporting information apart from the fact that the statement is indeed true.
zk-STARK stands for “zero-knowledge scalable transparent argument of knowledge.” zk-STARKs were conceived by Eli-Ben Sasson, a professor at the Technion-Israel Institute of Technology. Unlike zk-SNARKs that are dependent on an initial trusted setup between a prover and a verifier, zk-STARKs do not require an initial trusted setup as they rely on leaner cryptography through collision-resistant hash functions. This approach also eliminates the number-theoretic assumptions of zk-SNARKs that are computationally expensive and theoretically can be prone to attack by quantum computers.
In simple terms, zk-STARK proofs present a more straightforward structure in terms of cryptographic assumptions. However, this comes with a significant disadvantage: they have a large proof size, usually 10 to 100 times larger than zk-SNARKs. Such a difference in data size makes them more expensive and may present limitations when utilizing the technology to send over the wire for cryptocurrencies and other applications.

Typowe zastosowania dowodów z wiedzą zerową to zastosowania, w ramach których niezbędna jest zarówno prywatność, jak i bezpieczeństwo. Przykładem jest weryfikacja tożsamości. Korzystanie z niektórych usług internetowych wymaga udowodnienia swojej tożsamości i prawa dostępu do tych platform. Często oznacza to konieczność podania danych osobowych, takich jak np. imię, adres e-mail i data urodzenia.

Dowody z wiedzą zerową mogą ułatwić weryfikację zarówno platformom, jak i użytkownikom. Po utworzeniu dowodu z wiedzą zerową przy użyciu publicznych danych wejściowych (danych potwierdzających przynależność użytkownika do platformy) i prywatnych danych wejściowych (danych użytkownika) użytkownik może po prostu legitymować się tym dowodem w ramach weryfikacji zawsze kiedy potrzebuje dostępu do usługi. Poprawia to komfort użytkowania i zwalnia organizacje z obowiązku przechowywania ogromnych ilości danych osobowych.