Εν συντομία, μια επίθεση DoS - ή επίθεση άρνησης υπηρεσιών (Denial-of-Service ή DoS) - είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να διακόψει την πρόσβαση των νόμιμων χρηστών σε ένα δίκτυο-στόχο ή έναν διαδικτυακό πόρο. Συνήθως, αυτό γίνεται με την υπερφόρτωση του στόχου (συχνά ενός διακομιστή web) με μεγάλη επισκεψιμότητα - ή με την αποστολή κακόβουλων αιτημάτων που προκαλούν δυσλειτουργία ή πλήρη διακοπή της λειτουργίας του πόρου-στόχου.
Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση επίθεσης άρνησης υπηρεσιών έγινε τον Φεβρουάριο του 2000, όταν ένας 15χρονος Καναδός χάκερ στόχευσε τους διακομιστές web της Amazon και του eBay με μια τέτοιου είδους επίθεση. Έκτοτε, όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούν επιθέσεις DoS για να διακόψουν τη λειτουργία στόχων σε πολλούς κλάδους.
Κατηγορίες επιθέσεων DoS
Ορισμένες κατηγορίες επιθέσεων άρνησης υπηρεσιών έχουν ως στόχο να διακόψουν την πρόσβαση ενός συγκεκριμένου ατόμου-στόχου σε ένα δίκτυο ή έναν πόρο, ενώ άλλες έχουν ως στόχο να κάνουν τον πόρο εντελώς μη προσβάσιμο. Αυτές οι επιθέσεις μπορεί να κρατήσουν από λεπτά έως ώρες, και σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, ακόμη και για ημέρες. Τέτοιου είδους διαταραχές επιφέρουν συχνά σημαντικές οικονομικές ζημίες για τις επιχειρήσεις που γίνονται στόχοι και δεν διαθέτουν τις κατάλληλες στρατηγικές μετριασμού.
Οι επιθέσεις άρνησης υπηρεσιών έχουν διάφορες μορφές. Εφόσον δεν έχουν όλες οι συσκευές και τα δίκτυα τα ίδια τρωτά σημεία, όσοι προσπαθούν να κάνουν κακό, θα πρέπει συχνά να βρουν δημιουργικούς τρόπους για να εκμεταλλευτούν τυχόν κενά. Ακολουθούν μερικές γνωστές μορφές εκμετάλλευσης της άρνησης υπηρεσιών.
Επίθεση υπερχείλισης προσωρινής μνήμης
Μια επίθεση υπερχείλισης προσωρινής μνήμης είναι μάλλον ο πιο συνηθισμένος τύπος εκμετάλλευσης. Βασίζεται στην αποστολή περισσότερης επισκεψιμότητας στον στόχο από αυτήν που οι προγραμματιστές ανέπτυξαν αρχικά για να διαχειρίζεται το σύστημα. Αυτός ο τύπος επίθεσης δίνει τη δυνατότητα στον κακόβουλο παράγοντα να καταστρέψει ή ακόμη και να παρεμποδίσει τη διαδικασία - στόχο.
Υπερφόρτωση ICMP
Μια επίθεση υπερφόρτωσης ICMP στοχεύει μια συσκευή στο δίκτυο - στόχο, στην οποία δεν έχουν ρυθμιστεί σωστά οι παράμετροι, εξαναγκάζοντας έτσι το μηχάνημα να διανείμει πλαστά πακέτα σε κάθε κόμβο (υπολογιστή) στο δίκτυο - στόχο αντί για έναν μόνο κόμβο, με αποτέλεσμα την υπερφόρτωση του δικτύου. Τέτοιου είδους επιθέσεις αναφέρονται συχνά ως "το ping του θανάτου" ή ως "επίθεση smurf".
Υπερφόρτωση SYN
Η επίθεση υπερφόρτωσης SYN στέλνει ένα αίτημα σύνδεσης σε έναν διακομιστή web, αλλά δεν επαληθεύει ποτέ πλήρως τη σύνδεση. Στη συνέχεια, στοχεύει όλες τις υπόλοιπες ανοιχτές θύρες του διακομιστή web - στόχου, μέχρι ο διακομιστής να κρασάρει.
Επιθέσεις DoS και DDoS
Ένας άλλος παρόμοιος όρος που ίσως συναντήσετε είναι η επίθεση DDoS, η οποία σημαίνει επίθεση κατανεμημένης άρνησης υπηρεσιών (Distributed Denial-of-Service attack). Η διαφορά μεταξύ μιας επίθεσης Dos και μιας επίθεσης DDoS είναι ότι κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης DDoS, πολλά κακόβουλα μηχανήματα στοχεύουν έναν μόνο πόρο. Μια επίθεση κατανεμημένης άρνησης υπηρεσιών μπορεί να διαταράξει τη λειτουργία του στόχου με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία από μια επίθεση DoS που προέρχεται από μία μόνο πηγή. Οι κακόβουλοι παράγοντες τείνουν επίσης να προτιμούν αυτή τη μέθοδο, καθώς γίνεται όλο και πιο δύσκολο να εντοπίσουν την πηγή της επίθεσης, αφού η επίθεση προέρχεται από πολλά σημεία.
Μπορούν οι επιθέσεις DDoS να επηρεάσουν τα κρυπτονομίσματα;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιθέσεις άρνησης υπηρεσιών χρησιμοποιούνται για να στοχεύσουν διακομιστές web μεγάλων επιχειρήσεων, όπως τραπεζών, ηλεκτρονικών καταστημάτων λιανικού εμπορίου, ακόμη και μεγάλων κυβερνητικών και δημόσιων υπηρεσιών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη ότι οποιαδήποτε συσκευή, διακομιστής ή δίκτυο που συνδέονται στο διαδίκτυο, μπορεί να είναι πιθανός στόχος για τέτοιου είδους επιθέσεις.
Καθώς τα κρυπτονομίσματα έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη απήχηση τα τελευταία χρόνια, τα ανταλλακτήρια κρυπτονομισμάτων είναι πλέον όλο και πιο δημοφιλείς στόχοι επιθέσεων DDoS. Για παράδειγμα, όταν το κρυπτονόμισμα Bitcoin Gold κυκλοφόρησε επίσημα, έγινε αμέσως στόχος μιας μαζικής επίθεσης DDoS που οδήγησε στη διακοπή της λειτουργίας του ιστοτόπου του για πολλές ώρες.
Ωστόσο, η αποκεντρωμένη φύση των blockchain παρέχει ισχυρή προστασία από επιθέσεις DDoS και άλλες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. Ακόμα και αν αρκετοί κόμβοι δεν μπορέσουν να επικοινωνήσουν ή απλώς να αποσυνδεθούν, το blockchain μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί και να επικυρώνει τις συναλλαγές. Όταν οι κόμβοι που επηρεάστηκαν καταφέρουν να επανέλθουν και να ξαναρχίσουν να λειτουργούν, συγχρονίζονται ξανά και συμβαδίζουν με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, τα οποία παρέχονται από τους κόμβους που δεν επηρεάστηκαν.
Το επίπεδο προστασίας που διαθέτει κάθε blockchain από αυτές τις επιθέσεις εξαρτάται από τον αριθμό των κόμβων και το hash rate του δικτύου. Ως το παλαιότερο και σημαντικότερο κρυπτονόμισμα, το Bitcoin θεωρείται το πιο ασφαλές και ανθεκτικό blockchain. Αυτό σημαίνει ότι οι επιθέσεις DDoS και άλλες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο είναι πολύ λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν διαταραχές.
Ο αλγόριθμος ομοφωνίας Proof of Work διασφαλίζει ότι όλα τα δεδομένα του δικτύου εξασφαλίζονται με κρυπτογραφικές αποδείξεις. Αυτό σημαίνει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξετε τα block που έχουν ήδη επικυρωθεί. Η τροποποίηση του blockchain του Bitcoin προϋποθέτει την αποδόμηση ολόκληρης της δομής, καταχώριση προς καταχώριση, κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο ακόμη και για τους πιο ισχυρούς υπολογιστές.
Επομένως, μια επιτυχημένη επίθεση πιθανώς θα μπορούσε μόνο να τροποποιήσει τις συναλλαγές μερικών πρόσφατων block, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμα και αν ο επιτιθέμενος καταφέρει να ελέγξει περισσότερο από το 50% της ισχύος hash του Bitcoin για να πραγματοποιήσει την επονομαζόμενη επίθεση 51% (ή επίθεση πλειοψηφίας), το υποκείμενο πρωτόκολλο θα ενημερωθεί γρήγορα για να αποκρούσει την επίθεση.